Lean (23) weet lange tijd niet wat hij wil in zijn leven. Zijn zoektocht leidt hem langs diverse opleidingen en banen, maar hij kan nergens aarden. Dit verandert wanneer hij de wereld van zelfontwikkeling ontdekt. Nu zet hij alles op alles om anderen te kunnen helpen.
Lean ziet hoe zijn mentor een stapel folders uit diens tas haalt. In het midden van zijn examenjaar krijgt de dan 16-jarige puber een van de folders voor zijn neus. Op alfabetische volgorde staat een waslijst aan banen en bijbehorende opleidingen opgesomd. Terwijl Lean het rijtje afgaat, zakt de moed steeds verder in zijn sneakers. Zijn mentor is daarentegen wel opgetogen en spreekt hem toe: “Je kunt na je vmbo-examen naar het mbo en dan uiteindelijk één van deze banen krijgen. Er is genoeg keuze!”
Terwijl hij gekscherend zijn toenmalige mentor imiteert, heeft hij een brede grijns op zijn gezicht. Achteraf kan hij erom lachen, maar dit was toen hij zeven jaar geleden voor zijn mentor zat wel anders. Het werd voor hem tijdens dat gesprek duidelijk dat hij niet wist waar zijn toekomst lag.
“Nou, of er genoeg keuze was, daar waren de meningen wel over verdeeld. Het leek voor mij namelijk alsof ik helemaal geen keuze had. Er zat echt niets tussen waar ik warm van werd, echt gewoon nul. School kan ontzettend waardevol zijn als je al weet welke richting je op wil in je leven, maar ik had nog geen idee.”
Lege handen
Lean slaagt voor het eindexamen en krijgt met zijn vmbo-basis-diploma toegang tot diverse mbo-opleidingen op niveau 2. Toch is hij sinds het gesprek met zijn mentor niet enthousiaster geworden van het aanbod aan opleidingen. Nadat hij lukraak kiest voor de opleiding Podium en Evenemententechniek, gaat hij na een jaar verder met de opleiding Desktop Publisher (DTP). Deze opleiding ligt hem beter en na twee jaar studeren is alles wat tussen hem en een startkwalificatie staat één laatste stage.
“Tussen mij en mijn stagebegeleider klikte het alleen totaal niet. Hij liet me daarnaast altijd de rotklusjes opknappen en vertelde ook nog eens leugens over me aan andere stagiairs en mijn leraren. Het stond op het punt van escaleren. Toen voor mij duidelijk werd dat ik mijn stage niet ging halen, ben ik niet meer komen opdagen. Anders was het uit de hand gelopen.”
Door het conflict met zijn stagebegeleider blijft Lean met lege handen achter: hij zakt voor zijn stageverslag en krijgt daardoor geen diploma. Het gebrek aan een diploma breekt hem echter lange tijd niet op: hij kan als twintigjarige bij genoeg bedrijven aan het werk. Hij vult in drie jaar tijd zijn cv op en is binnen alle sectoren van de economie actief.
“Callcenters, kassen, fastfoodrestaurants en fabrieken; ik heb alles van binnen en buiten gezien. Het ging wel vaak om korte periodes, omdat ik nog steeds aan het zoeken was naar wat precies bij me past. Daarom was ik sommige baantjes ook al snel zat.”
Persoonlijke ontwikkeling
Aan zijn zoektocht komt een einde wanneer hij de wereld van persoonlijke ontwikkeling ontdekt. Binnen deze miljardenindustrie worden mensen aangemoedigd om de beste versie van zichzelf te worden in alle aspecten van het leven. Lean observeert hoe coaches en goeroes mensen motiveren en inspireren om hun eigen gezondheid, financiën, spiritualiteit en sociale relaties te verbeteren.
“Ze zeggen altijd de juiste dingen op het juiste moment en kunnen zo iets negatiefs in iets positiefs omzetten. Ik vind dat heel krachtig en het heeft veel invloed op me gehad. Ik ben door deze wereld van geïnspireerd geraakt en wil nu ook alles uit mijn eigen leven halen. Ik heb zo zelf ervaren wat zelfontwikkeling met je kan doen en zoiets heb ik nog nooit eerder gevoeld. Ik wil er daarom alles aan doen om anderen met mijn eigen levenservaring verder te helpen.”
Laatste poging
Zijn passie voor persoonlijke ontwikkeling en het helpen van anderen inspireert Lean zelfs om een nieuwe mbo-4 opleiding als sociaal werker te overwegen. Er is alleen een probleem: hij heeft niet de vereiste papieren om binnen te komen. Op hoop van zegen stuurt hij toch een motivatiebrief naar de opleiding sociaal werk. Hij krijgt te horen dat hij spoedig een belletje kan verwachten met nadere informatie, wat voor Lean een hoopvol bericht is.
Op de dag van het telefoontje slaan de zenuwen toe. Lean besluit zijn zinnen te verzetten door in de stad te gaan shoppen. Terwijl hij in een pashokje van de C&A staat, hoort hij opeens zijn telefoon overgaan. De boodschap aan de andere kant van de lijn is echter teleurstellend: Lean kan zonder de juiste kwalificatie niet beginnen. Hoewel frustratie en irritatie op dat moment de overhand hebben, kan hij er nu met een nuchtere blik op terugkijken.
“Als ik echt mijn best zou doen, dan weet ik dat ik een mbo-4 opleiding zou kunnen afronden. Ik moet alleen wel realistisch blijven. Mij werd verteld dat ik door het hele traject moet: eerst niveau 2, dan 3 en dan nog eens 4. Dat is in totaal negen jaar aan school, waardoor ik pas op mijn 32ste klaar ben. In die tijd moet ik mijn eigen leven onderhouden, wat gewoon fulltime werken betekent. Zoiets combineren is onmogelijk, waardoor dit traject geen optie voor me is.”
Eeuwige student
Hoewel zijn schoolcarrière nu definitief voorbij lijkt, is hij nog iedere dag bezig met kennis opdoen. “Podcasts, boeken en documentaires over zelfontwikkeling; ik absorbeer alles wat met het onderwerp te maken heeft. De dingen die ik daarvan leer en al heb geleerd, zijn voor mij waardevoller dan alles wat ik op school heb opgestoken. Als je in jezelf gelooft en met passie je dromen achterna gaat, dan gaat het hoe dan ook werken. Het gaat lukken, met of zonder diploma.”
Lean hoopt ooit voor collegezalen te spreken waar hij zelf nooit in de banken zal zitten. “Om in zo’n ruimte antwoord te geven op mensen hun levensvragen, lijkt me waanzinnig. Er is voor mij niets beters dan mensen hun leven op een positieve manier beïnvloeden en veranderen. Dat is waar ik het voor wil doen.”